Midden Java

Ma 12 mei
Om 8:00 werden wij opgehaald door onze chauffeur. Na een uurtje rijden zijn wij van vervoersmiddel gewisseld. Wij op een boot en de chauffeur reed door. Over circa 3 uurtjes zouden we elkaar weer treffen. Het is bewolkt en dat brengt een zeer aangename frisse wind met zich mee. We zien van alles ronddobberen in de mangrove. Volgens mij is dit geen zwemwater ;).
Eenmaal aangekomen in de haven is onze chauffeur er nog niet. Maar na 2 minuten komt ie aanrijden. Perfecte timing. Wij zetten onze reis door vanaf de haven van Cilacap. Verder komen we een Nederlands gezin tegen die wij al een keer 4 zijn tegengekomen in andere plaatsen.
Na een tijdje autorijden begon het weer te jeuken overal... En ja hoor ondanks dat we 2 muggen in de auto hadden gedood zijn wij op meerdere plekken gestoken pffff je gaat onderhand respect krijgen voor de oerhollandse mug. Deze mug met z'n irritante gezoem houdt je met name wakker s'nachts. Maar de Indonesische variant is een stille moordenaar en hij slaat telkens op 4 a 5 plekken tegelijk toe!
Een pauze, kan onze chauffeur een sigaretje roken, en wij wat eten en drinken kopen bij de supermarkt. Mieke heeft french fries chips gekocht. Ze smaken erg lekker, maar wat maakt deze chips nu speciaal. In het zakje zitten 2 redelijk grote bakjes sambal als dipsaus. Voor de mensen die het nog niet weten de Indonesische keuken is zeer heet en pittig!
Rond 14:15 komen we aan bij ons hotel. Het hotel ligt aan de voet van Mount Slamet. Het plaatsje Baturraden ligt op een hoogte van 670 meter en ligt op de helling van de vulkaan de Slamet.
Het uitzicht vanaf ons balkon is geweldig! Tijd voor lunch. Nu is in dit hotel de drankkaart vrij uitgebreid en is het tijd om eens een bacardi cola te nemen. Na twee weken vakantie wordt dit het tweede alcoholische drankje. Voor de mensen die ons goed kennen is dit een zeer uitzonderlijke prestatie :). Na de lunch zijn we een wandeling gaan maken rondom ons hotel. Het uitzicht op de vulkaan is geweldig. Helaas zijn de kronkelwegen erg stijl! Naast deze stijle wegen is de luchtvochtigheid erg hoog en de gevoelstemperatuur was vanmiddag 36 graden. We zweten ons kapot, dus hebben we de wandeling op een halfuurtje gehouden.
Na een verkoelende douche en eventjes relaxen op de kamer zijn we gaan avondeten. Vervolgens wachtte ons een verrassing, namelijk de deur van de kamer ging niet meer open, omdat de beveilingshaak aan de binnenkant erop was geschoten. Nadat 5 mannen een halfuur bezig zijn geweest, zitten wij weer heerlijk op onze kamer. Wat hadden ze allemaal geprobeerd: via het balkon van de buren klimmend naar ons balkon, maar uiteraard hadden wij die op slot gedaan. Verder probeerde ze met een lange stok de kogel uit het slot te duwen, ook dit mocht niet baten. Uiteindelijk zijn ze via het plafond onze kamer binnengekomen hahaha hebben wij weer.
Di 13 mei
Om 9:00, na een uitgebreid en lekker ontbijt, op weg naar Wonosobo. Het lekkere ontbijt verbaasde ons aangezien de lunch en avondeten de dag ervoor niet zo lekker was. Wederom waren wij weer de enige in het restaurant en misschien wel in het hotel. Eenmaal onderweg worden we aangehouden voor Politiecontrole. Deze keer wordt alleen de gegevens van de chauffeur gecontroleerd. Een paar dagen geleden bij een controle in een bergpas moesten ook wij onze paspoorten tonen. Gelukkig was alles in orde en konden wij onze weg vervolgen.
Rond lunchtijd komen we aan in ons hotel. Het is een koloniaal hotel, ziet er erg mooi uit. Helaas geen airco. Daarentegen heeft het een heel mooi zwembad en aangezien wij weer de enige gasten in het hotel zijn, het zwembad voor ons alleen. Ook de service is fantastisch. Je gaat naar de receptie en je vraagt 2 handdoeken en 2 ligbedden en als je terugkomt van je kamer van het omkleden liggen de gevraagde spullen voor je klaar bij het zwembad. Helaas hier regent het soms ook. Een uurtje nadat wij ons heerlijk hadden gepositioneerd rondom het zwembad komt hier een tropische bui naar beneden. Dit gaf ons wel de gelegenheid om wat foto's te posten. En tot onze aangename verrassing zien wij andere gasten binnenkomen, waaronder dat ene Nederlandse gezin.
De volgende ochtend heeft onze chauffeur een slechte mededeling. Donderdag 15 mei is de Borobudur gesloten vanwege een boeddhistisch feest! Aangezien wij alleen die donderdag daar zijn proberen we vandaag door te rijden om alsnog de Borobudur te bewonderen. Maar eerst zijn we s'ochtends vroeg om 7:00 naar het Diëngplateau gegaan. Dit zijn ruïnes van historische hindoeïstische tempels uit de achtste eeuw na Christus. Erna zijn we een stukje verderop naar een mystiek vulkanisch gebied geweest met nog actieve opspuitende zwavelbronnen. Circa 2 jaar geleden heeft hier nog een eruptie plaatsgevonden. En wat stinkt dat spul, een dagje op de pot met buikgriep is er niets bij...
Tijdens onze rit naar de Borobudur leren we van onze chauffeur waarom er geen kerken zijn op Java. 90% is namelijk moslim, waar op Sumatra juist 70% Christelijk is. Op Bali is het merendeel hindoeïstisch.
In het hotel aangekomen krijgen wij van de receptionist te horen dat de Borobudur vanaf 12:00 is gesloten en dat het morgen wel open is. Kennelijk is het vandaag (14 mei) de laatste dag (volle maan) van de maand Vaisakha (de zesde maand in de hindoe kalender, meestal in mei). Dan vieren Theravada-boeddhisten overal ter wereld het Wesak-feest. Op deze dag herdenken ze de geboorte, de verlichting en de dood van de Boeddha. S'middags zal een parade van de Mendut temple naar Borobudur plaatsvinden. Ons hotel is maar een paar honderd meter af van de Borobudur, dus wij zitten eerste rang voor de parade. Doordat wij zo dicht langs de weg stonden, zijn wij gezegend (denken water) door de boeddhistische monniken vanaf een praalwagen.
Straks vroeg naar bed, want om 6:00 richting de Borobudur lopen!!!

Gr Ivo en Mieke